“İyi yaşamanın, Beden ve ruh sağlığı ile yakından alâkalı olduğu bir gerçektir. Ve hayatın sürprizlerle dolu olduğu da… “Mucize denilebilecek nitelikte aldığım sürpriz bir haber beni sevinç gözyaşlarına boğmuştu. On beş yıldır makineye bağlı hayatını sürdüren çok yakın bir arkadaşıma böbrek nakli yapılmıştı. Hem de sabırların, umutların artık bittiği bir an da… Eğer makineye bağlı olarak hayatını sürdüren bir yakınınız bir tanıdığınız varsa, böyle bir hayatın getireceği zorluklara tanık olmanın yanı sıra, organ bağışının ne denli önem taşıdığı konusunda da duyarlılığınız mutlaka gelişecektir. Düşünün ki hayatınız boyunca insan olarak yapmanız gerekenleri gerçekleştirebilmeniz için saatlerce makineye bağlı kalıyorsunuz. Çok daha zor ve kısaltılmış, yaşanmayan bir hayatın, günlerin muhasebesini yapıyor, özlemini duyuyorsunuz yattığınız yerden, nefes almanın buruk güzelliğinde… Bu nasıl bir duygudur? Dünyada binlerce insan var bu şekilde hayata tutunmaya çalışan. Sayısının her geçen gün arttığı ülkemizde Sağlık Bakanlığı verilerine göre elli bin civarında böbrek hastası organ nakli bekliyor. Ve her iki saate bir böbrek hastası hayatını kaybediyor. “Organ nakli günümüzde hiçbir tıbbi çözüm olmadığı için bir insanın organ ya da dokularının başka bir insana tedavi amacıyla nakledilmesidir.” Toplumsal bilinçlenmeyi gerektiren organ nakli için yapılan bağışların yetersizliğini düşününce, nakil bekleyen insanlarımızı zorlu bir sürecin beklediği gerçeği de yüreğimizi sızlatıyor. Arkadaşım Sevdiye on beş yıl sonra gelen mucizeyle her şeye yeniden başlarken, Ben, yeni bir hayata başlamanın heyecanını görüyorum onun ışıl ışıl gözlerinde…” diye yazmıştım yıllar önce. Güzel olan, arkadaşım Sevdiye’nin geçen bu süre içerisinde yaşama olan inancını, umudunu, neşesini kaybetmemiş olması; kullandığı ilaçlar yüzünden görme kaybı yaşamasına rağmen.  Ve şimdi yine içindeki o bitmeyen inançla yeniden görebileceği günlerin gerçekleşeceği umudunu taşıyor o güzel gönlünde. İnanıyorum mucizelere. Peki ya siz?