sen dans ederken  üzerime düşen gün bir damla kan gibi batırıyor güneşi. sesinde melodik bir tını çıkageldin tarihten biraz ölümsüz biraz insan, dağı ve denizleri bırakıp. ormanlardan seyre dalarak gökyüzünü, ünledin doğanın damıttığı müzikle çizdim ben cennetinin resmini saçlarımda yakut gözlerim zümrüt.   bir şiir kadar güzeldin sen ve hep on sekizinde. olsun! dur, gitme yaşamaktan sıkılıp uzun kışlardan sonra açar kiraz bembeyaz pespembe dersin sanki bir gelin doğru zamanlı bir başlangıç. ömrünün kısalığı zıt düşse de seninle kar altında yürümek gibidir mis kokularla dalından tek tek dökülen çiçeklerin.   gözlerime alaca bir renk sakladım gel birleştirelim sihrimizi   zamanı gelmiştir en savaşçı halimizle üfleseydik ihtişamını gizlice mammatusların gök gürültüsü, sağnak yağış incitir güzelliğini bilirim anladım ki bir başka çekincenmiş tılsımın eksileceği nefesindeki.   gördüm, bir bakışı nakşeden dökülen inci yıldız yıldız gökyüzünden durdum. yakıştırdım her soruya bir yanıt her sonuca bir neden   Elf! dilimin ucundaki bu tat saçlarındaki hare. dokunur sonsuzluk var teninde, yaşamak kırmızı bir rüzgâr ipekten bir şal sende unuttum ben kalbimi, kalbimde çiğdemler. sana yakın mutluyum.   Elf! zarif ve narin peri hünerini al ve gel. gizle esrarını gözlerimin en derin elasına. gözlerindi senin, tatlı içli bakıp melodiler söyleyen. bil ki gölgem seninle ak pak ve ritimli ve musikili iz bırakır. deniz kokulu saçların hangi mevsimden geçerse     Elf! gerdanına yakışan iki Lal! olamaz mıydık seninle  tenini okşayan ben dudağının çocuksu kıvrımında. biliyorum, sen heyecanınla gelmiştin   - biraz ölümsüz biraz insan, dağı ve denizleri bırakıp-  imgeli  ama ben sende unuttum bütün hüzünlerimi. ***( Elf, aslen İskandinavya ve İngiltere mitolojisinde yer aldığı varsayılan peri halkına verilen ad.) Ağaç kesmeyişleri, melodik sesli ve doğaüstü güçlere sahip olmaları, dans etmeyi şarkı söylemeyi sevmeleri, gökyüzü ve ormanda nefes almaları ve hep aynı yaşta kalmaları  heyecan verici. Elf Alfabesi ise gizemini koruyor hâlâ... Ölümsüz sayılan ancak bu yaşamdaki kötülüklerden sıkıldıklarında ya ölümü tercih etmeleri ya da bilinmeyen diyarlara gitmeleri, bir çeşit reddediş... başkaldırı...Sanatçı duyarlılığı ile yaşadığımız toplumsal travmaların üstesinden gelmeyi öğrenme ya da hiçlik...  Hani o her şeye rağmen insani yanımızın varoluş çabası...Yaşama tutunan içimdeki küçük peri kızı Elf... )