Mehtap Akadağ, Samandağ'da depreme yakalanan kadınlarımızdan sadece biri.

Akadağ deprem anını ve sonrasını anlattı:

''Nasıl uyandım, hatırlamıyorum. Sonradan öğrendim saatin 04.17 olduğunu. Nasıl dışarıya çıktık onu da hatırlamıyorum. Sevdiklerim yanımda değil, ulaşım yok, iletişim yok. Asrın felaketini yaşadık biz. Ondan öte ben daha evvel bu yağmuru, bu doluyu, bu soğukluğu hiç bir zaman hissetmemiştim. Herkes enkaz altında sevdiklerini arıyordu. Kuzenim eşinin yaşamadığını bildiği halde, günlerce bekledi. Deprem anında ağabeyim yaralandı, hastaneye yetiştirmemiz gerekiyordu. Anahtarımız yoktu. Çok zor şartlarda evden anahtarı aldık, yola koyulduk ama önümüze sürekli engeller çıkıyordu. Meğerse yollar yarılmış. Samandağ ve Hatay'da hiç yol kalmamıştı.  Depremin ilk 3 günü hep kendi çabalarımızla sevdiklerimizi kurtarmaya çalıştık. Kimseler yoktu. Elektrik ve su da yoktu.

Şu an Ankara'dasınız...

Ankara'ya geldik ama nasıl geldik, hangi amaçla geldik?  Hiç bilemiyorum. Bir kısım ailem halen Samandağ'da, çadırda yaşıyor. Çok yakınlarım, arkadaşlarım enkaz altında kaldı. Yani Samandağ olarak bizim her şeyimiz gitti. Bize soruyorlar 'Kimleri kaybettiniz' diye. Bizim şu an Türkiye'de tek farkımız, her şeyimizi kaybettik.  

Son olarak neler söylemek istersiniz?

 Şu an biz yaşıyorsak, bu büyük bir şans. Ama çok çaresiziz Gelecek kaygımız var. Benim bir işim vardı, artık yok. Her şeye rağmen inanıyorum ki ayağa kalkacağız. 10 ilin başına gelen sadece bizim değil, tüm Türkiye'nin üzüntüsü oldu. Siz iyi insanlar sayesinde bunu başaracağız. Ben, ülkemize geçmiş olsun diyorum. İnşallah yakın zamanda memleketimize geri döneriz.

Mehtap Akadağ'ın ''Çaresiziz, gelecek kaygımız var''  demesi genç bir kadın için çok ağır bir cümle. Hepimizin büyük bir üzüntü yaşadığı bu günlerde, sadece hayatını kaybedenlere Allah'tan rahmet, yakınlarına sabır dileyebiliyorum.